Krakend kwam het licht uit granaten
En barstte bliksem in onze hand
Is als Gods hand in vijf vingers gespleten
We halen de troepen in en leggen ze neer
Vertrappen de achtergelaten lijken in de sneeuw
Openen voor de verdronken duisternis een raam
Door dalen die de vijand als laatkoppen hebben opgezogen
En tot in hun verste blauw hebben omgebracht
De vorst: hij vilt het bot en bijt het vlees
Laat ons hart maar huilen

Tristan Tzara, 1915