Krakend kwam het licht uit granaten En barstte bliksem in onze hand Is als Gods hand in vijf vingers gespleten We halen de troepen in en leggen ze neer Vertrappen de achtergelaten lijken in de sneeuw Openen voor de verdronken duisternis een raam Door dalen die de vijand als laatkoppen hebben opgezogen En tot in hun verste blauw hebben omgebracht De vorst: hij vilt het bot en bijt het vlees Laat ons hart maar huilen Tristan Tzara, 1915